Wat een plaatje, hè?! Heb ik gevonden op internet.
Ik zou willen dat het er hier zo uit zag. Sinds een dag of tien woon ik in een ander onbeduidend dorpje: Chaloklum Bay. Grotere woonruimte voor minder geld en van alle gemakken voorzien: geen keuken (gemak van uit eten), een koude douche (gemak van niet douchen) en een bizar dik hoofdkussen (gemak van altijd zien waar je loopt door wat misvormde nekwervels). Wat verder weg van andere vakantiegangers, maar met mijn scooter ben ik overal binnen een kwartier rijden.
Voor iemand die uit Vegan Village is overgekomen, is het wel even wennen. Ik woon nu tussen carnivoren van het puurste soort. Mensen die alles op hun bord wantrouwen als het nooit bewogen heeft. Een dag niets geslacht is een dag niet geleefd. Hoe anders was dat in mijn geliefde Vegan Village.
‘Vegans’ versus ‘The Rest’
Aan de westkust lopen veganisten vrij en ongehinderd rond in hun kleine ‘vegan village’-enclave genaamd Srithanu. Vanzelfsprekend zijn kippen, varkens en veganisten hun leven buiten de enclave niet zeker, dus zijn de meeste veganisten hier te vinden. Je kunt er geen kokosnoot gooien zonder een veganist te raken. Voor de duidelijkheid: in tegenstelling tot huis-tuin-en-keuken vegetariërs eten veganisten ook geen dierlijke producten zoals melk, kaas en eieren en dragen ze liever ook geen dierlijke producten. Het is een mogelijke verklaring voor het naaktstrand voor hun deur.
In het vruchtrijke en vruchtbare Srithanu openbaart de vruchtbaarheid zich op vele (tantra) wijzen. Er zijn veel ‘raw vegan’-eettentjes, spiritual healing centres en zonsondergangen, waar conscious community-leden samenkomen om te dansen, te knuffelen en bewust samen bewust zijn. Er was zelfs een fruitariër in het dorp die er zijn vruchten plukte. Tutti Frutti heeft echter vorige week de community verlaten. Sindsdien huilt de hemel. Ik zeg niet dat er een verband is, maar toch. Het is nu wachten op een hogere luchtdruk in dit gebied. Of een nieuwe fruitariër.
Het komt nu over alsof ik de veganisten een gebraden kip of portie spareribs toewens, maar niets is minder waar. Ik eet zelf nauwelijks nog vlees nu. Voornamelijk om de kosten wat te drukken natuurlijk. Onder de conscious community-leden heb ik de meest interessante mensen ontmoet. Veel mooie gesprekken, goede knuffels en een geweldige ecstatic dance ervaring later kan ik dat wel zeggen. Ecstatic dance is compleet uit je plaat gaan zonder drugs en drank. Beetje wat ik tien jaar geleden deed, zeg maar. Mijn dansmoves zijn wat roestig en een beetje uit de mode, maar wat maakt dat uit als er ook mensen op de grond liggen te dansen.
Kerstgemis
Kerst heb ik niet gevierd. Op kerstavond was ik uitgenodigd voor een BBQ en daar aangekomen werd ik naast de enige zwakzinnige op het feest gezet. Ik had een zwaar beperkte conversatie met de licht beperkte downer naast me, voordat ik erachter kwam dat het gewoon een dronken vrouw was. Ik denk in ieder geval dat het een vrouw was. Daarvoor ben ik niet lang genoeg gebleven, in tegenstelling tot ‘de vrouw’. Die lag vanochtend nog steeds gestrekt naast de BBQ waar ik haar 4 dagen geleden het laatst zag. Een mens maakt wat mee.
Met mezelf spelen
Ik vind ik het heerlijk om zo nu en dan met mezelf te spelen. Oh, en ik bedoel daarmee niet het ‘met jezelf spelen’ waar jullie bedorven, wellustige geesten nu aan denken. Ik heb het over het onderzoeken van mijn gedachtes, gevoelens en gedrag. Ik vind het boeiend om te observeren waarom ik de keuzes maak die ik maak, om mezelf daarbij vervolgens de vraag te stellen of ik diezelfde keuzes wil blijven maken?
Kortom, elke dag een keuze maken die ik eerder niet zou maken en kijken wat het doet. Sommigen zullen hieruit wellicht de conclusie trekken dat ik niet alleen Nederland heb verlaten, maar dat ik helemaal van deze wereld aan het geraken ben. Anderen zullen denken dat ik dichterbij mijn nieuwe kern kom: een New Age Peruaanse Panfluitspeler. Zelf denk ik vooral dat bewustzijn en inzicht krijgen in je eigen gedachten, gevoelens en overtuigingen vruchtbare grond is voor veel persoonlijke groei. 
Een Spartaans Regime
Mijn dagelijkse routine zou je Spartaans kunnen noemen. Ik sta elke dag om 8 uur op (zonder snoozen), spring wat onder een koude douche en weersta de elementen vervolgens in enkel een korte broek en slippers. Als het kan. Het is al anderhalve week slecht weer en dan ontkom je er toch niet aan om een T-shirt aan te trekken. Dat is zonde voor mij en mijn omgeving, hoewel mijn omgeving doet alsof het ze koud laat. Ik denk dat we allemaal
wel beter weten.
Om me op elk (ongepast) moment schaamteloos op deze niets verhullende manier te etaleren, voel ik mij genoodzaakt mezelf elke dag te onderwerpen aan series pull-ups en push-ups. Met elke push-up duw ik het bloed naar mijn spieren en lucht in mijn ego. Met dit slechte weer studeer, werk, lees en schrijf ik vooral veel. De avonden staan in het teken van etentjes, feestjes of een sterrenhemel om bij te genieten. Het is een eenvoudig bestaan, want ik vind de rijkdom van dit alles vooral in de reis in mezelf, niet zozeer in mijn omgeving.
En misschien zit hierin wel een waarheid: “Before something will happen in your external world, it must first happen in your internal world.”
Tijd voor Tips
Dat alles brengt me bij het slot van deze educatieve uiteenzetting, maar niet voordat ik antwoord heb gegeven op de lezersvraag! De beste vraag werd ingestuurd door Don Danio. Hij vroeg zich het volgende af:
“Veel mensen hebben het bij reizen over ‘jezelf tegenkomen’, maar wat ‘is’ jezelf tegenkomen eigenlijk?”
Antwoord: Nou, Don, ik heb geen idee. Ik schreef ook maar wat op. Maar nu ik erover nadenk; jezelf tegenkomen betekent (voor mij) in een situatie terecht komen waardoor je de grenzen van je mogelijkheden ervaart en alles aan jezelf ziet, waarvan je niet wilt dat het er is. Dat moment waarop je wordt geconfronteerd met het verschil tussen hoe je wilt zijn en wie je op dat moment bent. Of dat vervolgens een negatieve of positieve invloed op je heeft, hangt natuurlijk volledig af van wat je met die ervaring doet. (bron: Wikipedia)
Tip: Als je jezelf tegenkomt, raak niet in paniek, groet vriendelijk en neem de tijd elkaar wat beter te leren kennen.
Lieve lezers, ik wens jullie allen een rijk en bijzonder 2018, vol leven en liefde.
Heb uw naasten lief, zoals jullie mij liefhebben en wees mild voor elkaar en jezelf.
Fijne jaarwisseling!
StAn
